ตรงนี้ขอเปรียบเทียบอีกสักตัวอย่างหนึ่ง เพื่อให้ผู้อ่านได้เห็นภาพที่ชัดเจนขึ้น คือ กรณีของ ไทเกอร์ วูด ซึ่งเป็นคนอเมริกัน แต่มีแม่เป็นคนไทย  เมื่อมาเมืองไทย คนไทยจำนวนหนึ่ง รวมถึงอดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตรด้วย  กลุ่มคนเหล่านี้บอกว่า ไทเกอร์ วูด เป็นคนไทย  แต่ไทเกอร์ วูดปฏิเสธว่า เขาไม่ใช่คนไทย  เขาเป็นอเมริกัน 

 

ผมเองก็เห็นด้วยว่า ไทเกอร์ วูดไม่ใช่คนไทย การพิสูจน์ของผมก็คือ ผมจะต้องอธิบายเสียก่อนว่า คนไทยคือ คนอย่างไร   คนไทยนั้น จะต้องมีคุณสมบัติอย่างนี้คือ

1) มีเชื้อชาติเป็นคนไทย

2) พูดภาษาไทย

3) มีสำมะโนครัวอยู่ในประเทศไทย

4) มีอุปนิสัยที่เป็นคนไทยอย่างอื่นๆ เช่น ชอบขี่มอเตอร์ไซต์สวนทาง กล่าวคือ เป็นอิสระ ทำอะไรตามแต่ใจตัว ไม่อยู่ในกฎในระเบียบใดๆ เป็นต้น

 

คุณสมบัติทั้งหมดข้างต้นนั้น ไทเกอร์ วูดมีเพียงครึ่งข้อคือ คุณแม่เป็นคนไทย  แต่คุณสมบัติข้ออื่นๆ ไม่มี  นี่คือข้อพิสูจน์ของผมที่กล่าวว่า ไทเกอร์ วูด ไม่ใช่คนไทย

 

ในกรณีคำประกาศของคุณดวงธรรมที่ประกาศว่า “ทั้งหมดที่ถามนั้น ไม่เกี่ยวกับวิชชาธรรมกาย ของหลวงพ่อสดวัดปากน้ำใดๆ ทั้งสิ้น” โดยคุณดวงธรรมไม่ยอมรับเพียงหนังสือปราบมาร 5 เล่ม  แต่หนังสือเล่มอื่นๆ ของคุณลุง  คุณดวงธรรมยอมรับว่าเป็นวิชชาธรรมกาย หรือถูกหลักการของวิชชาธรรมกาย

 

สิ่งที่ขาดหายไปและสำคัญอย่างยิ่งก็คือ คุณดวงธรรมไม่ได้อธิบายให้เห็นชัดเจนว่า วิชชาธรรมกายมีคุณสมบัติอย่างไร ตัวตนของวิชชาธรรมกายเป็นอย่างไร หนังสือของลุงที่คุณดวงธรรมว่าไม่ใช่ “ไม่เป็น” วิชชาธรรมกายโดยสิ้นเชิงนั้น  ไม่เป็นวิชชาธรรมกายอย่างไร อย่างที่ผมอธิบายไปแล้วว่า ไทเกอร์ วูด ไม่ใช่คนไทยอย่างไร

 

ประเด็นที่น่าตั้งข้อสงสัยเอากับคุณดวงธรรมบ้าง คือ ผมสงสัยว่า คุณดวงธรรมเข้าใจวิชชาธรรมกายดีหรือเปล่า หรือเข้าใจวิชชาธรรมกายดีขนาดไหน อ่านหนังสือของหลวงพ่อสดครบทุกเล่มหรือเปล่า  และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปฏิบัติธรรมสายวิชชาธรรมกายหรือเปล่า  หรือศึกษาเกี่ยวกับผู้ที่ปฏิบัติธรรมในสายวิชชาธรรมกายจนผ่าน 18 กายไปแล้วบ้างหรือเปล่า อย่าลืมว่า หลังจากหลวงพ่อสดมรณภาพไปแล้ว  คณะลูกศิษย์แบ่งแยกออกไปเผยแพร่วิชชาธรรมกายตามในแนวทางของตัวเองหลายสายหลายกลุ่ม ที่ใหญ่ๆ ก็เห็นจะมี 3 กลุ่มคือ

1) กลุ่มวัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี

2) กลุ่มวัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม จังหวัดราชบุรี

3) กลุ่มของคุณลุงการุณย์ บุญมานุช จังหวัดจันทบุรี

 

คนที่อ้างว่า “เคย” อ่านหนังสือเล่มนั้นมาแล้ว เล่มนี้มาแล้ว ไม่ได้แสดงหรือเป็นหลักฐานว่า จะมี “ความรู้” ในหนังสือแต่อย่างใด  เพราะ ไม่เช่นนั้น ก็จะไม่มีนักเรียนสอบตกเพราะขยัน  กล่าวคือ มีนักเรียนจำนวนมาก ขยันอ่านหนังสืออย่างมาก แต่ก็ยังสอบตก  เพราะอ่านไปแล้ว ไม่เข้าใจในเนื้อหาของหนังสือแต่อย่างใด

 

จากข้อความย่อหน้าที่ผ่านมา จะเห็นว่า มีคนที่เข้าใจวิชชาธรรมกายอย่างละเอียดลึกซึ้งไม่มากนัก แม้กระทั่งในกลุ่มลูกศิษย์ของคุณลุงการุณย์เอง เพราะระดับมันสมอง ระดับความคิด และระดับความตั้งใจจริงในการศึกษาหาความรู้ของแต่ละคนไม่เท่ากัน โดยมิต้องคำนึงถึงบุคคลอื่น เช่น คุณดวงธรรม เป็นต้น ที่กระทำได้แต่เพียงอ่านหนังสืออย่างผิวเผิน

 

หนังสือส่วนใหญ่ของวิชชาธรรมกายเป็นวิชชาที่มีเนื้อหาที่ยากต่อการทำความเข้าใจ  หนังสือบางเล่มแม้จะพยามเขียนให้อ่านเข้าใจได้ง่ายที่สุด ก็ยังไม่สามารถที่จะทำให้ผู้อ่านเข้าใจได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่อ่าน แต่ไม่เคยปฏิบัติธรรมตามสายวิชชาธรรมกายมาก่อนเลย  รวมไปถึง คนที่ปฏิบัติธรรมอย่างผิวเผิน ปฏิบัติธรรมอย่างทดลองดู   และรวมไปจนถึงผู้ที่ปฏิบัติธรรมสายวิชชาธรรมกายอย่างจริงจัง แต่ไม่ถูกวิธี หรือไม่ถูกหลักการด้วย 

 

ประเด็นนี้เป็นประเด็นสำคัญ  ในการที่จะวิพากษ์วิจารณ์หรือฟันธงว่า “อะไรจริง อะไรไม่จริง” นั้น  ผู้วิพากษ์วิจารณ์ควรมีความรู้ความเข้าใจในประเด็นนั้นๆ ในระดับที่ลึกซึ้งพอสมควร  เท่าที่อ่านๆ ดูข้อสงสัยของคุณดวงธรรมทั้งหมด  ผมเห็นว่า แม้กระทั่งพระไตรปิฎกคุณดวงธรรมเอง ก็ไม่ได้อ่านและมีความรู้อย่างลึกซึ้งแต่อย่างใด  คุณดวงธรรมมีความรู้เกี่ยวกับวิชชาธรรมกาย เกี่ยวกับพระไตรปิฎก  เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมน้อยมาก

 

(ตรงนี้ต้องขออธิบายเพื่อความเข้าใจเล็กน้อย  จริงๆ แล้ว ผมไม่รู้จักคุณดวงธรรม ไม่รู้ว่าเขียนหนังสือไว้กี่เล่ม หรือเขียนบทความไว้กี่ฉบับ  สิ่งที่จะวิพากษ์วิจารณ์ในขณะนี้ ก็คือ ข้อเขียนทั้งหมดในเว็บไซต์  อาจจะเป็นไปได้ที่คุณดวงธรรมมีความรู้มากกว่าที่เขียนลงมา  แต่ในทางวิชาการนั้น  มีหลักการสำคัญอยู่อย่างหนึ่งว่า “ถ้ารู้อะไร ก็ต้องเขียนลงไป”  การวิเคราะห์ครั้งนี้จึงวิเคราะห์ผ่านข้อเขียนเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น  แต่ในฐานะที่เป็นนักวิชาการคนหนึ่ง  แม้กระทั่งข้อเขียนเพียงชิ้นเดียว ก็สามารถวิเคราะห์และอนุมานได้ว่า ผู้เขียนมีความรู้ในระดับใด)

 

โดยสรุป ข้อเขียนของคุณดวงธรรมที่ว่า “หนังสือปราบมารของคุณลุงทั้ง 5 เล่มไม่เกี่ยวกับวิชชาธรรมกายนั้น”  เมื่อพิจารณาอย่างเป็นวิชาการแล้ว  เชื่อถือไม่ได้หรือไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด เพราะ คุณดวงธรรมไม่ได้เขียนหรืออธิบายให้เห็นว่า วิชชาธรรมกายเป็นเช่นไร  หนังสือปราบมารของคุณลุงการุณย์ไม่ตรงกับวิชชาธรรมของหลวงพ่อสดแต่อย่างไร  คุณดวงธรรมสันนิษฐานไปลอยๆ เพราะ ความไม่เชื่อเท่านั้นเอง

 

ประเด็นที่สองของข้อสงสัยที่จะตอบ

ประเด็นนี้ ผมนำข้อสงสัยเกี่ยวการสอนเด็กนักเรียนนักศึกษา คุณดวงธรรมตั้งข้อสงสัยไว้ในข้อ 22, 23 และ 24  ผมเลยนำมาตอบเรียงกันไปเลย 

 

ในข้อ 22 คุณดวงธรรมตั้งข้อสงสัยไว้ดังนี้

 

22. ที่ลุงการุณย์พาคณะไปสอนวิชชาให้เด็กนั้นกระผมว่าเป็นเรื่องที่ดีมากๆ เลยครับ เด็กๆ จะได้ฝีกสมาธิ แต่ที่ผมไม่ชอบคือลุงบอกว่าสอนให้เด็กประถม เด็กอนุบาล เห็นดวงปฐมมรรค ภายใน 1 ชม. และให้เห็นดวงปฐมมรรคทีเดียวทั้งหมดชั้นเรียน กระผมไม่เชื่อครับ ขนาดหลวงพ่อท่านสอนตอนท่านยังอยู่ คนกว่าจะได้เห็นเป็นปีๆ เลย บางคนล่อเป็นหลาย 10 ปีเลย ทำไมลุงเก่งกว่าครูบาอาจารย์ล่ะครับ

 

ประเด็นที่คุณดวงธรรมตั้งข้อสงสัยนี้ คุณดวงธรรมมีหลักฐานมาประกอบความไม่เชื่อว่า หลวงพ่อสดสอนตั้งนาน บางคนกว่าจะได้เห็นเป็นปีๆ บางคนเป็นสิบปี  ดังนั้นคุณดวงธรรมจึง “ไม่เชื่อ”

 

ผมก็เลยสงสัยเกี่ยวกับอุปนิสัยในการหาความรู้ความจริงของคุณดวงธรรมว่ามีมากขนาดไหน   คุณดวงธรรมไม่เชื่อทำไมไม่ไปพิสูจน์ให้เห็นกับตาตัวเอง คือ ไปดูวิทยาการเขาสอน  ไปสัมภาษณ์นักเรียนที่วิทยากรสอนไปแล้ว  เพราะการสอนวิชชาธรรมกายในปัจจุบันนี้ มีการเผยแพร่ในเว็บไซต์แล้ว  สามารถติดตามได้ตลอดเวลาว่า วันนี้วิทยากรจะไปสอนที่โรงเรียนใด

 

หรือถ้าจะให้มันชัดเจนขึ้นไปอีกก็คือ คุณดวงธรรมไปหาโรงเรียนหรือหาเด็ก ลูก หลาน ของญาติของเพื่อน แล้วเชิญให้วิทยากรไปสอน  ในการสอนนั้น ลองปฏิบัติธรรมไปกับเด็กๆ เหล่านั้นก็ได้ ถ้าทำอย่างนี้แล้ว ได้ผลออกมาตามที่คุณดวงธรรมคิด  จึงค่อยออกมาป่าวประกาศว่า “ไม่เชื่อ” 

 

ผมเองขอประกาศให้คุณดวงธรรมทราบเลยว่า ผมสอนเด็กนักเรียนมาแล้วประมาณ 50,000 คน (จำนวนคนจริงๆ ไม่ถึงนี้ เพราะ สอน 1 คน นับ 1  ต่อครั้งที่สอน  เด็กบางคนสอนหลายครั้ง)  ผมสามารถสอนให้เด็กเห็นดวงธรรมภายใน 20 นาทีเท่านั้นเอง ในกรณีที่เป็นเด็กอนุบาล-ป.2  แต่นักเรียน-นักศึกษามหาวิทยาลัยไม่เกิน 1 ชั่วโมงรับรองสอนให้เด็กเห็นดวงธรรมได้อย่างแน่นอนประมาณร้อยละ 90 เป็นต้นไป

 

ตรงนี้อยากจะทำความเข้าใจกับคุณดวงธรรมสักนิดว่า  การที่เห็นดวงธรรมและเห็นกายธรรมนั้น ไม่ใช่เป็นวิชชาที่ลึกซึ้งแต่ประการใด เป็นเพียงวิชาชั้นอนุบาล เบื้องต้นจริงๆ เปรียบเทียบให้เห็นชัดเจนก็คือ เป็นวิชชาธรรมกายในระดับอนุบาล 3 ขวบ  

 

การเห็นวิชชาในระดับนี้มิได้เป็นวิชชาลึกซึ้ง   การที่คุณไปเปรียบเทียบว่า หลวงพ่อสดสอนเองยังไม่เห็น  แสดงว่า คุณยังมีระดับการวิเคราะห์และเปรียบเทียบน้อยมาก  หลวงพ่อสดนั้น โดยมากท่านสอนผู้ใหญ่   ผู้ใหญ่เห็นดวงธรรมยากมาก   พวกเราเองสอนผู้ใหญ่ก็ต้องใช้เวลามากกว่านั้น   นอกจากนั้นแล้ว คุณดวงธรรมก็ยังเปรียบเทียบไม่ครอบคลุมข้อมูลทั้งหมดด้วย   ผู้ใหญ่จำนวนหนึ่ง ซึ่งมากพอสมควร หลวงพ่อสดก็สอนได้ผล  บุคคลกลุ่มนั้นมีทั้งพระ และแม่ชี ที่ไปทำวิชชาปราบมารให้หลวงพ่อ

 

โดยสรุปในประเด็นข้อสงสัยที่ 22 ของคุณดวงธรรมนั้น  คุณดวงธรรมไม่เชื่อเอาดื้อๆ ไม่เชื่ออย่างไม่มีเหตุผล หรือมีหลักวิชาการมารองรับแต่อย่างใด  การที่คุณดวงธรรมเปรียบเทียบว่า  หลวงพ่อสดสอนคนเป็นจำนวนมาก ทำไมคนไม่เห็นดวงธรรม  คุณดวงธรรมก็เปรียบเทียบผิดอีก  เพราะ พวกเราสอนเด็กนักเรียนเป็นส่วนใหญ่   ส่วนหลวงพ่อสดท่านสอนผู้ใหญ่เป็นส่วนใหญ่  และผู้ใหญ่บางส่วนก็เห็นวิชชาชัดเจน สามารถต่อวิชชาสูงๆ  ได้  สำหรับเด็กที่เราไปสอนกันนั้น  เห็นวิชชาในระดับอนุบาลเบื้องต้นมาก  เป็นวิชชาในระดับผิวๆ