“ปราบมาร” จริงหรือไม่จริง!!

 

บทความชิ้นที่คาดว่าจะยาวมากชุดนี้ เกิดจากที่มีผู้ที่ใช้ชื่อว่า “ดวงธรรม” สงสัยในคำสอนของคุณลุงการุณย์ว่า ผิดเพี้ยนไปจากคำสอนของหลวงพ่อสดและพระไตรปิฎก  คุณดวงธรรมคนนี้ประกาศว่า มีความเชื่อถือในวิชชาธรรมกาย หรือยอมรับว่าวิชชาธรรมกายเป็นความจริง  แต่เมื่อได้อ่านหนังสือของคุณลุงการุณย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสือปราบมารทั้ง 5 เล่มแล้ว  คุณดวงธรรมมีข้อสงสัยเป็นจำนวนมาก  และแสดงความบริสุทธิ์ใจโดยการเขียนลงเว็บไซต์แห่งหนึ่งในทำนองซักถามในเรื่องในประเด็นที่ตัวของคุณดวงธรรมไม่เข้าใจ 

 

ผมเองในฐานะที่เป็นลูกศิษย์ของคุณลุงการุณย์ และเล่าเรียนมาจนจบปริญญาเอก ในการเรียนนั้น เน้นศึกษาปรัชญา (philosophy) ซึ่งมีวิชาที่ศึกษาเกี่ยวกับเหตุผล (logic) อภิปรัชญา (meta-physics) ทฤษฎีความรู้/ญาณวิทยา (epistemology)  ซึ่งเป็นสาขาวิชาที่ศึกษาเกี่ยวกับความรู้ ความจริง ความจริงแท้ (Absolute reality)  ที่น่าจะนำมาใช้เป็นองค์ความรู้ (body of knowledge) ในการวิวาทะกันอย่างเชิงการวิชาการครั้งนี้ได้ จึงได้เขียนบทความชุดนี้ขึ้น  ถ้าจะพูดอีกอย่างหนึ่ง เพื่อให้เข้าใจง่ายๆ ก็คือ ในการที่จะว่า “อะไรจริง อะไรไม่จริง” ในปัจจุบันนี้ ต้องใช้หลักการจากวิชาปรัชญา (philosophy) เป็นพื้นฐาน ไม่อย่างนั้น จะเข้าใจกันยากมาก

 

ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยว่า ไม่ได้มีความรู้สึกอคติต่อคุณดวงธรรมแต่อย่างใด เพราะ ข้อสงสัยของคุณดวงธรรมนั้น  เกิดจากความสงสัยจริงๆ และไม่ได้มีเจตนาลบหลู่คุณลุงแต่อย่างใด  และก็ขอขอบคุณคุณดวงธรรมไว้ ณ ที่นี้ด้วย ที่ได้เกิดข้อสงสัยและได้นำไปเผยแพร่ เพื่อให้มีการแสดงความคิดเห็นกันได้  เรื่องนี้สอดคล้องกับคติชีวิตของหลวงพ่อสด  ที่ว่า ของจริงก็ไม่ต้องกลัวคำวิพากษ์วิจารณ์  ยิ่งวิพากษ์วิจารณ์มากก็จะทำให้ชื่อเสียงเผยแพร่ไปได้ไกลมากยิ่งขึ้น

 

ในการโต้แย้งกันอย่างเป็นวิชาการครั้งนี้ ผมจะไม่โต้ตอบเป็นข้อๆ ไปอย่างที่คุณปราชญ์ขยะกระทำมาแล้ว  แต่จะเลือกประเด็นใหญ่ๆเสียก่อน เพราะ ในการโต้แย้งกันทางวิชาการนั้น  บางเรื่องเป็นเรื่องสำคัญในระดับทฤษฎี แต่บางเรื่องก็เป็นเรื่องในแนวทางปฏิบัติ หรือข้อปลีกย่อย   การโต้แย้งที่โต้แย้งไปในหลักการใหญ่ๆ เสียก่อน แล้วค่อยลึกลงไปในรายละเอียดแบบนี้จะทำให้ผู้อ่านที่สนใจในเรื่องในประเด็นนี้เข้าใจได้ง่ายขึ้น

 

ประเด็นแรกของข้อสงสัยที่จะตอบ

คุณดวงธรรมกล่าวว่า วิชชาปราบมารของคุณลุงการุณย์ไม่เกี่ยวกับวิชชาธรรมกายของหลวงพ่อสด โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสือปราบมารทั้ง 5 เล่ม นอกจากนั้นแล้ว คุณดวงธรรมยังสงสัยว่า คุณลุงการุณย์เจอวิปัสสนูกิเลสเข้าแน่ๆ  คุณดวงธรรมตั้งข้อสงสัยไว้ทั้งหมด 27 ข้อ/ประเด็น โดยคุณดวงธรรมมีข้อความย้ำครั้งสุดท้ายก่อนจบไว้ว่า  “ย้ำอีกทีว่า ทั้งหมดที่ถามนั้น ไม่เกี่ยวกับวิชชาธรรมกาย ของหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ใดๆ ทั้งสิ้น”

 

ในข้อสงสัย/ประเด็นสุดท้ายคือ ประเด็นที่ 27 คุณดวงธรรม ว่าไว้ดังนี้

27. ถ้าใครเป็นศิษย์ลุงการุณย์ บุญมานุช ช่วยนำคำถามนี้ไปถามคุณลุงให้หน่อยนะครับ ช่วยให้ตอบด้วย ไม่ใช่มาอ้างว่าผมกลายเป็นมารของลุงไปนะครับ กระผมตรวจเช็คจิตใจตัวเองแล้วว่าผมมีเจตนาดีพอสมควร และไม่มีอคติ ยิ่งถ้าคุณลุงการุณย์ เห็นของจริงๆ และสิ่งที่ถูกเห็นเป็นของจริงด้วย คุณลุงการุณย์คงแก้ไขข้อสงสัยเหล่านี้ได้สบายมาก ใช่มั้ยครับ

 

คำโต้แย้ง

คำโต้แย้งนี้ ผมขอตอบคุณดวงธรรมไว้ก่อน โดยไม่ต้องไปถามลุงก่อน เพราะ ผมได้อ่านหนังสือคุณลุงครบทุกเล่ม  เมื่อผมได้ตอบไปแล้ว  ถ้ายังมีข้อสงสัยกันอีก  เราค่อยไปถามคุณลุงทีหลัง ก็ยังไม่สาย  และประการสำคัญก็คือ ความรู้ที่ผมมีอยู่ทั้งจากการศึกษาศาสนาในด้านปริยัติและด้านปฏิบัติ  เคยเขียนหนังสือเกี่ยวกับธรรมะมาแล้ว เคยทำวิจัยและกำลังเป็นที่ปรึกษางานวิจัยที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมอยู่ ความรู้ของผมเท่าที่มีอยู่ในขณะนี้ ก็ตอบข้อสงสัยของคุณดวงธรรมได้อย่างกระจ่างแจ้งแล้ว  มิต้องไปรอถามคุณลุงแต่อย่างใด

 

เหตุผลอีกประการหนึ่งก็คือ ในการถกเถียงในเรื่องใดๆ นั้น  ความรู้ของผู้เข้าร่วมถกเถียงกันนั้น เป็นองค์ประกอบใหญ่ที่จะกำหนดขอบเขตของการถกเถียงด้วย  ความรู้ของคุณดวงธรรมที่มีอยู่นั้น ตลอดจนวิธีคิด วิธีหาความจริงของคุณดวงธรรมนั้น ผมพิจารณาและวิเคราะห์อย่างเป็นวิชาการแล้ว  ผมเห็นว่า ผมสามารถโต้แย้งได้อย่างกระจ่างชัด ดังที่จะได้อ่านต่อไปข้างล่าง  ถ้าเป็นเรื่องที่ละเอียดลึกซึ้งกว่านี้  ค่อยไปรบกวนคุณลุงในภายหลังก็ได้

 

ประเด็นที่แรกที่ผมจะโต้แย้งคุณดวงธรรมก็คือ ข้อสงสัยของคุณดวงธรรมและคำประกาศของคุณดวงธรรมที่ว่า “หนังสือปราบมารของคุณลุงทั้ง 5 เล่มไม่เกี่ยวกับวิชชาธรรมกายนั้น”  เป็นข้อความที่ฟังไม่ขึ้น หรือไม่เป็นหลักเป็นวิชาการ หรือไม่ได้มีเหตุผลประกอบแต่ประการใด  เป็นข้อเขียนที่กล่าวออกมาลอยๆ เพราะ “ความไม่เชื่อ” เท่านั้นเอง  และ “ความไม่เชื่อ” ดังกล่าวนั้น  ก็เป็นความไม่เชื่อของคนที่ไม่มีหลัก “คิด” อย่างเป็นนักวิชาการเลย  นอกจากนั้นแล้ว สันนิษฐานว่า คุณดวงธรรมไม่น่าจะมีความรู้ในเรื่องวิชชาธรรมกายเท่าไรนัก แม้กระทั่งความรู้ในเรื่องศาสนา ทั้งพระไตรปิฎกและแนวทางการปฏิบัติธรรมของสายปฏิบัติธรรมทั้งหลายด้วย

 

ก่อนที่จะอธิบายต่อไป ขอยกตัวอย่างสักเรื่องหนึ่ง เพื่อเป็นการบันทึกเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ของชุมชนไว้ด้วย

 

เมื่อตอนผมเป็นเด็กๆ  ก็ประมาณ 30-40 ปีมาแล้ว แถวๆ บ้านผมมักจะมี “กล” มาแสดงอยู่เสมอๆ เพื่อขายของ พ่อค้าขายของซึ่งเป็นผู้แสดง “กล” เหล่านั้น จะทำหน้าที่แสดงด้วยตนเอง เวลาขายของก็จะขายของด้วยตนเอง  ถ้าจะมีผู้ช่วยก็ประมาณคนหรือสองคนเท่านั้น   

 

การแสดง “กล” เพื่อขายยาดังกล่าว คงมีไปทั่วประเทศในช่วงระยะเวลานั้น ในปัจจุบันไม่ค่อยได้พบเห็นนัก  การแสดง “กล” ที่ว่านั้น มีสินค้าขายหลายหลายประเภท  เท่าที่จำได้ก็เป็น “แชมพูสระผม”, “ยาบำรุงร่างกาย” ฯลฯ  สำหรับประเด็นที่จะกล่าวถึงในที่นี้ก็คือ “กล” ขายยาแก้ฟันผุยี่ห้อหนึ่ง

 

ในการแสดงของผู้ขายของ สำหรับขายยาแก้ฟันผุนั้น ในคราวหนึ่งที่จำได้  ผู้แสดงกลในวันนั้น จะขอให้ผู้ชมที่ฟันผุออกมาร่วมแสดงด้วย  เมื่อออกมาแล้ว ผู้แสดงกลก็จะใช้สำลีชุบน้ำยาชนิดหนึ่ง แล้วนำไปอุดในฟันผุของผู้ชมที่เข้ามาร่วมแสดง  ซักพักผู้แสดงกลก็จะเอาสำลีออกมา แล้วคลี่ดู ก็จะพบ “แมงกินฟัน” อยู่ตัวหรือสองตัว  หลังจากการแสดงกลในลักษณะนี้จบไปแล้ว ก็จะมีการขายยาฆ่าแมงกินฟันนั้นๆ 

 

ประเด็นนี้ทำให้ผม ซึ่งเป็นเด็กๆ และประชาชนส่วนใหญ่ในหมู่บ้านหลงเชื่อไปว่า ฟันผุเกิดจากแมงกินฟันจริงๆ  จนถึงปัจจุบันก็ยังมีคนจำนวนมากเชื่อว่า มีแมงกินฟันอยู่จริงๆ  เมื่อโตขึ้นและได้รับการศึกษามากขึ้น ผมก็เริ่มสงสัยเรื่องแมงกินฟัน เพราะฟันผมก็ผุ  ทำไมไม่รู้สึกว่ามีแมงกินฟันอยู่ ถ้ามีตัวอะไรอยู่ในปากมันก็น่าจะรู้บ้าง  นอกจากนั้นแล้ว เมื่อคำนึงถึงทันตแพทย์ทั่วโลก ทำไมไม่มีทันตแพทย์คนไหน ประกาศออกมาว่าพบแมงกินฟันของมนุษย์แล้ว

 

ผมมาเข้าใจในเรื่องแมงกินฟันจริงๆ ก็เมื่อไปอ่านพบในหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งแสดงกลโกงของผู้เล่นกลว่า ผู้แสดงกลนั้น ได้นำแป้งของลูกลำโพงมาบดให้ละเอียด (ลูกลำโพงขนาดคล้ายลูกกอล์ฟ มีหนาม ลักษณะของดอกเหมือนลำโพง มีสีขาว)  แล้วนำไปชุบน้ำยา  จึงเกิดปฏิกิริยาเคมี แป้งเกาะตัวกันมีลักษณะคล้ายหนอน

 

กลับมาเข้าประเด็นของเรา จะเห็นว่าประชาชนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งมีฟัน และมีฟันผุ แต่ไม่รู้เรื่องฟันอย่างละเอียดลึกซึ้ง  เป็นจำนวนมากเลยทีเดียวที่เชื่อว่า แมงกินฟันมีจริง  และปฏิเสธความรู้ของทันตแพทย์สมัยใหม่ซึ่งอธิบายว่า ฟันผุนั้นเกิดจากปฏิกิริยาเคมี เนื่องจาก ผู้คนไม่ค่อยทำความสะอาดฟันอย่างถูกวิธี

 

ลักษณะเช่นนี้ ก็เข้าลักษณะเดียวกับคุณดวงธรรม  คุณดวงธรรมไม่มีความรู้ในเรื่องธรรมกายอย่างละเอียดลึกซึ้ง  คุณดวงธรรมน่าจะเป็นคนที่อ่านหนังสือเกี่ยวกับวิชชาธรรมกายมาบ้าง แต่ “ไม่รู้” และ “ไม่เข้าใจ” แต่ประการใด  พอเห็นว่าเนื้อหาในหนังสือปราบมารไม่ถูกใจของคุณดวงธรรมก็ตั้งข้อสงสัยไปแบบ “ไม่รู้” โดยไม่ได้พินิจพิจารณาอย่างละเอียดรอบคอบ  ไม่ได้ใช้หลักวิชาการใดๆ เพื่อเป็นองค์ประกอบของข้อสงสัยดังกล่าว

 

คุณดวงธรรมไม่ได้อธิบายหรือขยายความแต่อย่างใดว่า  เนื้อหาของหนังสือปราบมารไม่เกี่ยวกับวิชชาธรรมกายของหลวงพ่อสดอย่างไร กล่าวคือ คุณดวงธรรมน่าจะอธิบายให้เห็นชัดเจนว่า วิชชาธรรมกายมีลักษณะแบบนี้ แบบนั้น แตกต่างจากสายพุทโธ สายยุบหนอพองหนอ สายนะมะพะทะ อย่างนี้   อย่างนี้คือวิชชาธรรมกาย  อย่างนี้ไม่ใช่ อะไรทำนองนี้

 

คุณดวงธรรมกระทำแต่ ตั้งข้อสงสัยในเนื้อหาของหนังสือปราบมาร ไปลอยๆ  ไม่มีหลักฐานทางวิชาการ ไม่ได้ยกตัวอย่างหรืออธิบายอย่างไรว่า เนื้อหาของหนังสือปราบมารในช่วงนั้นๆ  ขัดหรือขวาง หรือไม่เกี่ยวกับวิชชาธรรมกายตรงไหน  อย่างไร